Ουρηθρίτιδα

Η ουρηθρίτιδα είναι μια χρόνια ή οξεία φλεγμονή της ουρήθρας. Συνήθως οφείλεται σε αποικισμό της από μικροοργανισμούς. Συχνά οι μικροοργανισμοί μεταφέρονται μέσω σεξουαλικής επαφής. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ουρηθρίτιδας όπου η φλεγμονή οφείλεται σε άλλα αίτια, όπως :

• Τραυματισμός (π.χ. σε ασθενείς που αυτο-καθετηριάζονται)
• Παρουσία ξένου σώματος (π.χ. σε ασθενείς με μόνιμο καθετήρα)

Η ουρηθρίτιδα, ανάλογα με τον μικροοργανισμό που την προκάλεσε διακρίνεται σε:

• Γονοκοκκική ουρηθρίτιδα: οφείλεται στον μικροοργανισμό Neisseria Gonorrhoeae
• Μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα: οφείλεται συνήθως στον μικροοργανισμό Chlamydia Trachomatis
• Άλλοι μικροοργανισμοί μπορούν να προκαλέσουν ουρηθρίτιδα είναι: αδενοϊοί, κολοβακτηρίδια, ο ιός του έρπητα, ο κυτταρομεγαλοϊός, το μυκόπλασμα, το ουρεόπλασμα, οι τριχομονάδες

Τα συμπτώματα της γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας εμφανίζονται στους άνδρες 3 έως 5 ημέρες μετά από τη μόλυνση και περιλαμβάνουν τα εξής:

– Φαγούρα και κάψιμο στην ουρήθρα

– Πόνο κατά την ούρηση

– Πυώδη έκκριση από την ουρήθρα

– Αίμα στα ούρα ή το σπέρμα

– Πόνος  κατά την εκσπερμάτωση

Τα συμπτώματα της γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας εμφανίζονται επίσης 3 έως 5 ημέρες μετά από τη μόλυνση στις γυναίκες και περιλαμβάνουν τα εξής:

– Πυώδη και δύσοσμη κολπική έκκριση

– Πόνο και τσούξιμο κατά την ούρηση

– Πυρετός και ρίγη

– Πόνος στο στομάχι

– Κνησμός 

ΑΙΤΙΕΣ

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ουρηθρίτιδας είναι:

• ο μεγάλος αριθμός σεξουαλικών συντρόφων
• το ιστορικό σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ

Για την πρόληψη της ουρηθρίτιδας σημαντική είναι η:

• Αποφυγή της επικίνδυνης σεξουαλικής δραστηριότητας
• Αποφυγή της χρήσης χημικών που μπορούν να ερεθίσουν την ουρήθρα
• Η διατήρηση μιας καλής προσωπικής υγιεινής

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Τα φάρμακα που χορηγούνται έχουν σκοπό την αντιμετώπιση της βασικής αιτίας της ουρηθρίτιδας, καθώς και την πρόληψη εξάπλωσής της. Εάν η μόλυνση οφείλεται σε βακτήριο, είναι απαραίτητη η χορήγηση αντιβιοτικών. Τα φάρμακα που συνταγογραφούνται πιο συχνά για την αντιμετώπιση της ουρηθρίτιδας είναι η δοξυκυκλίνη, η αζιθρομυσίνη, η λεβοφλοξασίνη, η τινιδαζόλη, η ερυθρομυκίνη και η μετρονιδαζόλη.

Για την αντιμετώπιση του πόνου μπορεί επίσης σε κάποιους ασθενείς να χορηγηθούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.