Η υπεριδρωσία είναι μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από υπερβολική έκκριση ιδρώτα από τους εκκρινείς ιδρωτοποιούς αδένες.
Χωρίζεται σε δυο κατηγορίες:
α) την πρωτοπαθή εστιακή: υπερβολική παραγωγή ιδρώτα σε κάποιες περιοχές του σώματος (μασχάλες, πέλματα, παλάμες και πρόσωπο) και η οποία δεν συνδέεται με υποκείμενες ασθένειες, ενώ επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ατόμων. Η αιτία που την προκαλεί είναι άγνωστη, αλλά μάλλον πρόκειται για υπεδραστηριότητα του παρασυμπαθητικού συστήματος, το οποίο νευρώνει τους ιδρωτοποιούς αδένες και μάλιστα τους εκκρινείς. Το άγχος και η αύξηση της περιβαλλοντικής θερμοκρασίας είναι δύο παράγοντες που εντείνουν το πρόβλημα της υπερέκκρισης του ιδρώτα.
β) τη δευτεροπαθή γενικευμένη υπεριδρωσία: εμφανίζεται σε μεγάλα τμήματα του σώματος, ενώ συχνά εκδηλώνεται και στη διάρκεια του ύπνου. Ενδοκρινολογικές και μεταβολικές διαταραχές, όπως η θυρεοτοξίκωση, ο διαβήτης, η υπογλυκαιμία και η εμμηνόπαυση, νεοπλάσματα και παρανεοπλαστικές εκδηλώσεις, όπως νόσος Hodgkin, μυελοϋπερπλαστικές παθήσεις, λοιμώξεις, καρδιαγγειακά επεισόδια, αντικαταθλιπτικά φάρμακα, σύνδρομα στέρησης, αλλά και νευρολογικές διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν γενικευμένη υπεριδρωσία.