Τι πρέπει να γνωρίζω για τη νόσο
Η 25η Ιουνίου έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Λεύκης. Με αφορμή την ημέρα αυτή είναι σημαντικό να μάθουμε για τη νόσο και να δώσουμε χρήσιμες πληροφορίες και συμβουλές για τη λεύκη, καθώς η αντίληψη σχετικά με την ασθένεια είναι συγκεχυμένη.
Ορισμός
Η λεύκη είναι μία επίκτητη δερματοπάθεια που εκδηλώνεται με την εμφάνιση λευκών κηλίδων στο δέρμα. Πέρα από την αλλαγή στο χρώμα, το δέρμα παραμένει φυσιολογικό στη σύσταση και την υφή του.
Επιδημιολογία
Η λεύκη προσβάλλει εξίσου και τα δύο φύλα και η συχνότητά της υπολογίζεται στο 1-2% του γενικού πληθυσμού. Συνήθως εμφανίζεται σε άτομα από 5 έως 30 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε μεγαλύτερα ή νεότερα άτομα. Δεν είναι μεταδοτική νόσος. Η λεύκη εμφανίζει κληρονομικό υπόβαθρο σε κάποιο βαθμό, καθώς το 20-30% των ασθενών αναφέρουν προσβολή από τη νόσο και άλλου μέλους της οικογένειάς τους.
Αιτιοπαθογένεση
Το δέρμα που πάσχει από λεύκη δεν έχει μελανοκύτταρα. Τα μελανοκύτταρα είναι κύτταρα του δέρματος που παράγουν τη χρωστική μελανίνη, στην οποία οφείλεται κατά μεγάλο μέρος το χρώμα του δέρματος. Το δέρμα συνεπώς εμφανίζεται λευκό, λόγω απουσίας μελανίνης. Η αιτία για την καταστροφή των μελανοκυττάρων δεν είναι επακριβώς γνωστή. Επικρατέστερη είναι η θεωρία σύμφωνα με την οποία ο οργανισμός καταστρέφει από μόνος του τα μελανοκύτταρα για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο (αυτοάνοση θεωρία).
Κλινικά χαρακτηριστικά
Οι τυπικές βλάβες της λεύκης είναι καλά περιγεγραμμένες λευκές κηλίδες με διάμετρο από λίγα χιλιοστά έως αρκετά εκατοστά. Η νόσος μπορεί να εντοπίζεται σε ένα μόνο σημείο του σώματος ή να επεκτείνεται σε όλο το σώμα. Σε μερικούς ασθενείς προσβάλλονται και οι τρίχες (λευκοτριχία).
Αντιμετώπιση
Η λεύκη είναι μία χρόνια νόσος. Δεν απειλεί τη σωματική υγεία του ασθενή, αλλά συχνά προκαλεί ψυχολογικά προβλήματα και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των ατόμων που πάσχουν από αυτή. Θεραπευτική αγωγή που να οδηγεί σε ίαση της νόσου σε όλους τους ασθενείς δεν υπάρχει. Με τις υπάρχουσες αγωγές, οι ασθενείς επιτυγχάνουν την αποκατάσταση του χρώματος των βλαβών σε ικανοποιητικό ποσοστό, αλλά η λεύκη μπορεί να επανεμφανιστεί είτε στα ίδια είτε σε άλλα σημεία του σώματος. Η ανταπόκριση των ασθενών στην αγωγή εξαρτάται από την εντόπιση της νόσου: το πρόσωπο εμφανίζει τη μεγαλύτερη ενώ οι άκρες χείρες και οι άκροι πόδες τη μικρότερη ανταπόκριση, σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα. Η ανταπόκριση εξαρτάται, επίσης, από την απόχρωση του φυσιολογικού δέρματος του ασθενή: οι πιο μελαχρινοί ασθενείς ανταποκρίνονται καλύτερα, σε σχέση με τους πιο ανοιχτόχρωμους.
Οι θεραπευτικές αγωγές που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη λεύκη περιλαμβάνουν μερικές κρέμες (με κορτιζόνη ή με τοπικούς ανοσοτροποποιητές) και τις διάφορες μορφές φωτοθεραπείας. Αν η λεύκη καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του σώματος του ασθενή, μπορεί να γίνει αποχρωματισμός των λίγων περιοχών με φυσιολογικό χρώμα δέρματος, ώστε ο ασθενής να έχει ένα ομοιόμορφο λευκό δέρμα. Οποιαδήποτε μέθοδος και αν χρησιμοποιηθεί, η διάρκεια της αγωγής είναι αρκετοί μήνες. Μέσα στα επόμενα 1-2 χρόνια ίσως έχουμε και άλλα νέα φάρμακα για την αντιμετώπιση της νόσου.
Αν παρατηρήσετε οποιαδήποτε σημάδια στο πρόσωπο και το σώμα σας, απευθυνθείτε στον Δερματολόγο σας ώστε να βρείτε μαζί την κατάλληλη για εσάς θεραπεία! Ο Δερματολόγος θα σας δώσει τις λύσεις, την καθοδήγηση και τις εξατομικευμένες συμβουλές που χρειάζεστε!
#WorldVitiligoDay